Beynin sağ tarafı makro bakışa sahip, ortak bilince ve akla bağlanabileceğimiz yoldur. Sezgi tarafıdır. Yaşadıklarımızın izlerini burada saklarken bir yandan da hissetme-hayal kurma-üretme kısaca elektrik buradan yayılır. Bütünsel bakış sayesinde farkındalık ve bir alt basamağı olan algılamak, boyutları yaşamak burada oluşur.Tüm ritmler burada yaşanır. Bu taraf, ben duygusunu yaşarken bütünsele ulaşmak isteyen ama sol taraf yüzünden engellenen taraftır. Görünen hayattaki silahı koku ve tad almadır. Tabi ki görünmeyenlerin kokusu ve tadı da burada hissedilir. Bu yola kontrolsüzce bağlanmak insanın kendine aşık olmasına ve bütünden kopmasına, körlüğe yol açar. Ancak bu körlük zaten görünmeyenlerin (madde olmayanların) dünyasında olduğundan gerçeğe ulaşmak yerine zannetmelere ulaşılır.
Beynin sol tarafı görünen dünya insanıdır. Sadece doğrusal bakabilir ve böylece ikilikleri oluşturur. Doğru-yanlış, siyah-beyaz vs… Görünenler için algılamak zorundadır. Bundan dolayı detaylarla uğraşırken etikenlendirir, sınıflandırır, dizer, bütünü bölüp parçalarla uğraşır. Matematiği ve mantığı kullanır. Görmek, duymak algılaması için gereklidir. Zaman burada ikamet eder. Burada olan aslında insanın kendini sadece görünenlerden ibaret sanıp sağ taraf yani esas potansiyelini hissedememesinden dolayı acizlik ve korku tepkisi vermesidir. Böylece analize ihtiyaç duyar ve herşeyi tüketmeye başlar. Disiplin geliştirip kullanır. Tek başınalık korku verdiği için toplumun içinde saklanır ve boğulur. Psikolojik bir tampon vasıtası ile kendini korumaya çalışır. Bu yola kontrolsüzce bağlanmak kendini reddetmektir.
Her iki taraf kişiye ait gözükse de sağ taraf soyut bütünselliğe, sol taraf ise somut ya da toplumsal bütüne bağlı bir işleyiş sürdürür.
ycs 